Willdlife

Donderdag 22 november
Vanmorgen in de zon ontbeten. Van de Franse overburen nog wat etenswaar gekregen omdat zij met het vliegtuig naar Sydney gaan.
Weer op weg naar de “Great Ocean Road” volgens het reisboek een van de mooiste kustwegen van de wereld. Inderdaad mooie vergezichten en rotsen. Wel wat bochtenwerk maar dat hoort erbij. Koers gezet naar een camping in Cape Otway National Park. Hier zouden veel koala’s te zien zijn. En inderdaad het is een koala jungle. Geweldig je staat op 1 plek in het bos en telt zo 5 koala’s. Ook vrouwtjes met kleine koala’s op hun rug of buik. Erg koddig gezicht. De mannetjes laten ook van zich horen met hun boerend/grommende geluid. Twee stuks gezien die over de weg liepen.
Nog naar de vuurtoren aan de kust geweest. We hebben ons eigen potje klaar gemaakt en bij de camper gegeten. De koalapoepjes vallen hier naar beneden. Kampvuurtje gemaakt in de ton die op iedere plek staat. Diverse vogelgeluiden te horen. Ook in het donker liepen er nog twee opossums langs de camper.
Het 4 liter pak rode wijn is aangebroken. Want die moet leeg voordat we volgende week weer huiswaarts keren.
Lijkt te gaan lukken….

Vrijdag 23 november
Vannacht de koala’s nog een aantal keren gehoord. Tevens hoorden we regendruppels op het dak vallen. Koala’s schijnen daar tegen te kunnen want ze zaten nog in dezelfde boom.
Vertrokken om de tweede helft van de “Great Ocean Road” te rijden.
Bij mooie uitzicht punten zoals “Twelve apostels” en Loch Ard gorge”
gestopt en foto’s gemaakt. Voor deze verraderlijke kust zijn in de geschiedenis 700 schepen verongelukt.
De zon begon weer vol op te schijnen. In Warrnambool lekker in de zon gelegen. Heerlijk na zo’n natte start vanmorgen. Daarna naar een uitzichtpunt waar mogelijk walvissen te spotten zijn. Camper geparkeerd en over een heuvel heen naar het platform. Diana dacht iets te zien in de zee. Ik terug naar de camper om de verrekijker te halen. Is onze camper toch bekogeld met eieren….zeker 4 stuks. Een en al smurrie aan de zijkant en achterkant. De schalen lagen op de grond.
Geen mens te zien ?? Een jongen in een auto nog aangesproken of hij iets gezien had. Nee dus. Het moet in nog geen 5 minuten gebeurd zijn. Ik zag wel kraaien vliegen…kunnen die dit ook??
We snappen er niets van. Op naar de wasstraat en de camper schoongespoten.
In Portland nog naar een baai gereden waar zeerobben te zien zouden zijn maar hiervoor moesten we dan nog een heel stuk lopen. Gezien het geknor in de maag lekker Fish & Chips gegeten in de camper met uitzicht op de haven. Onderweg nog een alcoholcontrole gehad. Geen spoortje meer van de wijn van gisterenavond te ontdekken.
Nu staan we op een camping in Portland bij de vuurtoren.
Lekker bakkie koffie gemaakt. Mac Pie’s (zwart/witte kraai) lopen om ons heen en kijken of er iets te eten valt. Op het bord bij de camping staat dat het morgen 25 graden wordt. De kerstkransjes moeten in de koeling..

Zaterdag 24 november
Vanmorgen vroeg gewekt door de kraaien die een hoop kabaal maakten.
Het is licht bewolkt en zacht weer. De camper glimt na het voorval van gisteren, We gaan naar de Blue lake. Diet is 1 van de kratermeren van de oude vulkaan Mount Gambier.
Bij de Blue Lake op een bankje gezeten in de zon met een zelf gemaakte cappuccino (toch wel handig zo‘n camper). Het is zo’n 30 graden.
Het meer is 80 meter diep en mooi blauw. Verder gereden naar Penola. Gigantische uitgestrekte naaldbossen voor de houtindustrie. Allemaal netjes op een rij. Wat dode kangaroes langs de kant.,,,normaal straatbeeld hier in Australië. Camping opgezocht en er naartoe. 40 km het landschap in zonder iemand te zien. Op de camping aangekomen is hier niemand en ook geen receptie. Omdat er geen douches zijn en geen stroom en veel vliegen toch maar op weg naar een andere camping. Schildpad stak de weg over en een grote hagedis.
Na wat zoekwerk bij een andere camping aangekomen. Ook niemand te bekennen maar een mooi sanitairgebouw en stroom. Hier gebleven.
‘s Avonds kwamen de kangaroes te voorschijn. Prachtig gezicht als een groep door het weiland ziet huppen en er rende een vos voorbij.
Vleermuizen hoorden we af en toe rond fladderen maar konden ze niet zien. Midden in de natuur dus, Raampjes open om nog wat bush-geluiden te horen. Gelukkig zitten er zitten horren voor want er zitten ook veel muggen hebben we gemerkt. Er zijn een aantal muggen toch vanmiddag naar binnen geglipt. De badslipper heeft al 6 keer gescoord.

Zondag 25 november
Twee papagaaien scharrelden rond de camper bij het ontwaken. Zonnetje scheen maar het waaide wel.
Bij het ontbijt werden we nog bekeken door drie kangaroes.
Verder naar het noorden gereden. Adelaide onze eindbestemming zien we al op de borden staan maar daar moeten we pas donderdag zijn om de camper in te leveren. In de buurt van Naracoorte van de weg af voor een bakkie koffie wat lekkers (we gaan niet ongezellig doen). In Meningie een tosti gegeten aan het water. Grote groep kaketoes laat hun aanwezigheid horen.
Langs een grote zoutwater lagune gereden met langs de weg grote zoutvlakten. Een heel aparte aanblik deze witte plekken in het enorme landschap. Pelikanen vliegen voorbij.
Met de veerboor (gratis) de rivier overgestoken naar Wellington.
Via grote (alles is hier groot) wijnvelden en graanvelden naar Port Elliot aan de zee. Met de heuvels en de graanvelden doet het ons aan het Toscaanse landschap denken.
In Port Elliot op een BIG4 camping (altijd keurig) gaan staan. We staan aan de beachzijde. Dat wordt lekker slapen straks met de branding op de achtergrond en de camperrammpjes open.